Bycie mamą jest pasjonujące

Obserwowanie jak rozwija się mały człowiek, towarzyszenie i wspieranie go w tym – to bycie mamą i pasja życia.

Ale nam się narobiło… Przeżyliśmy już wspólnie rok. Czyli ja, mój mąż i nasz synek, którego roczne urodziny właśnie świętowaliśmy. Ten rok pokazał mi, że rodzicielstwo, macierzyństwo może być super przygodą. Kolejnym, bardzo ubogacającym etapem rozwoju dorosłego człowieka. Bycie mamą daje niesamowitą satysfakcję.

Nie będę Cię czarować, że jest tylko kolorowo. Bo bywają też cięższe chwile. Przepełnione łzami dziecka i rodzicielskim zmęczeniem. Ten wpis jest jednak nie o tym.

Bycie mamą – to nie posterunek

Zanim zostałam mamą miałam przeświadczenie, że jak już jesteś rodzicem to musisz całkowicie zrezygnować z siebie, ze swoich zainteresowań, pasji. No bo przecież człowiek w dzień pracuje a po pracy zajmuje się tylko dzieckiem. Same  kupki, zupki, zabawki i bajki.

Nic bardziej mylnego. Pomimo, że opieka nad dzieckiem jest pochłaniająca, to da się znaleźć czas na swoje pasje. Ba! Ja odkryłam podczas urlopu macierzyńskiego moją nową pasję. To budowanie relacji z moim dzieckiem, analizowanie rozwoju młodego człowieka i wspomaganie go w tym.

Wiem, że możesz powiedzieć, że co w tym ciekawego? Przecież na kuli ziemskiej rozwijało się i rozwija nadal miliardy maluchów. Gdy jednak skupić się, zatrzymać dłużej nad rozwojem jednego, małego człowieka to może okazać się fascynujące.

Bycie mamą – nieustanna edukacja

Jako że jest to moja pierwsza latorośl, to po jej urodzeniu błądziłam trochę jak dziecko we mgle. Nie wiedziałam jak się opiekować synem. Oczywiście pomogła rodzina i moja intuicja. Postanowiłam jednak, że muszę do tego nowego etapu w życiu podejść metodycznie. Czyli jak do przygody,  jak do wyzwania i okazji na samodoskonalenie. I rzuciłam się wir czytania książek o psychologii i rozwoju dziecka.

Nie dość, że pomogły mi one zorganizować nam życie to jeszcze nauczyły  mnie więcej empatii, wyjaśniły skąd biorą się takie a nie inne zachowania ludzkie (a gros z nich ma podłoże w naszym dzieciństwie), nauczyły mnie sensowniej rozmawiać z ludźmi.

I kto mi teraz powie, że rodzice to tacy nudni ludzie bo potrafią rozmawiać tylko o swoich dzieciach i pieluchach?

Bycie mamą – bycie lepszym człowiekiem

Dzięki tej mojej pasji i zgłębianiu psychologii rozwoju człowieka uczę się cały czas jak polepszać moje relacje z innymi, rozwijam się jako człowiek. Mam też więcej czasu dla innych, mogę z nimi częściej rozmawiać. Bo będąc z dzieckiem mam nieustanną ochotę otaczać się innymi ludźmi. Widzę też, że maluch w stadzie wychowuje się raźniej i robi się bardziej społeczny. Dziecko też bardzo integruje rodzinę. Bo tu nagle pojawia się mały, słodki człowiek, którego każdy chce poprzytulać, zagadać czy popatrzeć jak robi pierwsze kroczki.

Bycie mamą – łapanie chwil

Skupiam się na tym co niepowtarzalne. Te chwile są ulotne. Teraz mój syn chce się do mnie tulić, gładzić mnie po głowie, być noszonym na rączkach.

A ja zanim się obejrzę pójdzie do szkoły z kolegami i nie będzie już chciał aby całować go w bolący paluszek. Dobrze, że mam swoje inne pasje. Jak mi dziecko dorośnie to będę mogła poświęcać na nie całe popołudnia. Będę czytać, więcej pisać, biegać, jeździć na rolkach, chodzić po kinach i teatrach oraz uczyć się języków.

Jeśli podoba Ci się ten wpis i uważasz mój blog za wartościowy polub mnie na Facebooku.